-
1 frequentō
frequentō āvī, ātus, āre [frequens], to visit frequently, frequent, resort to, do frequently, repeat: domum meam: arva, V.: Marium, often resort to, S.: coetu salutantium frequentari, Ta.: ‘Hymenaee’ frequentant, keep calling, O.: verbi translatio frequentata delectationis (causā).—Of persons, to assemble in throngs, bring together, crowd: quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.: populum: acervatim multa: est luminibus frequentanda omnis oratio sententiarum.—Of places, to fill with a multitude, fill, crowd, people, stock: urbes frequentari, be peopled: Templa frequentari Nunc decet, O.: contiones legibus agrariis, to draw a crowd by proclaiming, etc., L. — To celebrate, keep in great numbers, observe in multitudes: ludos: ad triumphum frequentandum deducti, L.: sacra, O.* * *frequentare, frequentavi, frequentatus Vfrequent; repeat often; haunt; throng; crowd; celebrate -
2 ventitō
ventitō āvī, —, āre, freq. [venio], to come often, be wont to come, keep coming, resort: ad Ambiorigem, Cs.: domum meam.* * *ventitare, ventitavi, ventitatus Vkeep coming; come regularly, come often; resort (to) -
3 frequentato
frĕquento, āvi, ātum, 1, v. a. [frequens].I.(Acc. to frequens, I.) To visit or resort to frequently, to frequent; to do or make use of frequently, to repeat (class.):II.sermones eorum, qui frequentant domum meam,
Cic. Fam. 5, 21, 1:juventus, quae domum Catilinae frequentabat,
Sall. C. 14, 7:domum alicujus,
Quint. 12, 11, 5:(Vespasianus) locum incunabulorum assidue frequentavit,
Suet. Vesp. 2:scholam alicujus,
id. Gram. 7:dum deus Eurotan immunitamque frequentat Sparten,
Ov. M. 10, 169:plebes sic accensa, uti opifices agrestesque omnes relictis operibus frequentarent Marium,
often visited, resorted to him, Sall. J. 73, 6:juvenis jam juventutis concursu, jam publicis studiis frequentabatur,
Tac. A. 5, 10.—With dat.:istoc quidem nos pretio facile est frequentare tibi,
Plaut. Cist. 1, 1, 10; cf.:ne coetu salutantium frequentaretur Agrippina,
Tac. A. 13, 18; id. H. 2, 16:si aliquando alio domino solita est frequentari (domus),
Cic. Off. 1, 39, 139:quae loca et nationes minus frequentata sunt,
Sall. J. 17, 2:tu primas quasque partes in animo frequenta,
frequently think over, repeat, Auct. Her. 3, 24, 40:haec frequentat Phalereus maxime,
Cic. Or. 27, 94; 25, 85:turba ruunt et Hymen clamant, Hymenaee frequentant,
Ov. H. 12, 143:memoriam alicujus,
to call to mind often, Sen. Cons. ad Marc. 3, 2:exigis ut hoc epistolarum commercium frequentemus,
exchange letters oftener, id. Ep. 38, 1:nec ideo conjugia et educationes liberum frequentabantur praevalida orbitate,
became more frequent, Tac. A. 3, 25:prima trullis frequentetur inductio (calcis),
be repeated, Pall. 1, 15:verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis,
Cic. de Or. 3, 38, 155; cf.:quae (exempla levitatis Atheniensium) nata et frequentata apud illos, etc.,
id. Rep. 1, 3. —(Acc. to frequens, II.) To fill with a great number or multitude, to fill, crowd, people, stock a place; to assemble or bring together in numbers (class.).A.In gen.:B.urbes sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari,
be peopled, Cic. Off. 2, 4, 15:Italiae solitudinem frequentari,
id. Att. 1, 19, 4; cf. Suet. Aug. 46:templa frequentari nunc decet,
to be crowded, Ov. F. 4, 871: mundum nova prole, to stock, Col. poët. 10, 213:piscinas,
id. 8, 16, 2:castaneta,
id. 4, 33, 3:vineam,
id. 4, 15, 1:quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.,
had assembled in great numbers, Cic. Cat. 4, 7, 15:populum,
id. Dom. 33, 89:acervatim multa frequentans,
crowding together, id. Or. 25, 85; cf.:tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio sententiarum atque verborum,
id. de Or. 3, 52, 201:digressis qui Pacarium frequentabant,
Tac. H. 2, 16; v. frequentatio, II.—In partic. (like celebro, but much less freq.), to celebrate or keep in great numbers, esp. a festival: publicum est, quod civitas universa aliqua de causa frequentat, ut ludi, dies festus, bellum, Cic. Inv. 1, 27, 40:2.nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites,
Liv. 36, 39:sacra,
Ov. M. 4, 37:ut mors Sulpicii publicis exsequiis frequentaretur,
Tac. A. 3, 48.—Poet. and post-Aug. also of a single person, to celebrate, observe, keep:A.Baccheaque sacra frequento,
Ov. M. 3, 691:festos dies apud Baias Nero frequentabat,
Tac. A. 14, 4 Draeg. ad loc.:dies sollennes,
Suet. Aug. 53:quorundam exsequias usque ad rogum,
id. Tib. 32:Cererem (Ennaeae nurus),
Auct. Priap. 77.—Hence, frĕquen-tātus, a, um, P. a.Frequent, common, much used:* B.pavimenta,
Plin. 36, 25, 61, § 185:gemma reginis,
id. 37, 10, 54, § 145.—Full of, rich or abounding in:aliud genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum,
Cic. Brut. 95, 325.—Hence, adv.: frĕquentāto, frequently, App. M. 9, p. 228, 29. -
4 frequento
frĕquento, āvi, ātum, 1, v. a. [frequens].I.(Acc. to frequens, I.) To visit or resort to frequently, to frequent; to do or make use of frequently, to repeat (class.):II.sermones eorum, qui frequentant domum meam,
Cic. Fam. 5, 21, 1:juventus, quae domum Catilinae frequentabat,
Sall. C. 14, 7:domum alicujus,
Quint. 12, 11, 5:(Vespasianus) locum incunabulorum assidue frequentavit,
Suet. Vesp. 2:scholam alicujus,
id. Gram. 7:dum deus Eurotan immunitamque frequentat Sparten,
Ov. M. 10, 169:plebes sic accensa, uti opifices agrestesque omnes relictis operibus frequentarent Marium,
often visited, resorted to him, Sall. J. 73, 6:juvenis jam juventutis concursu, jam publicis studiis frequentabatur,
Tac. A. 5, 10.—With dat.:istoc quidem nos pretio facile est frequentare tibi,
Plaut. Cist. 1, 1, 10; cf.:ne coetu salutantium frequentaretur Agrippina,
Tac. A. 13, 18; id. H. 2, 16:si aliquando alio domino solita est frequentari (domus),
Cic. Off. 1, 39, 139:quae loca et nationes minus frequentata sunt,
Sall. J. 17, 2:tu primas quasque partes in animo frequenta,
frequently think over, repeat, Auct. Her. 3, 24, 40:haec frequentat Phalereus maxime,
Cic. Or. 27, 94; 25, 85:turba ruunt et Hymen clamant, Hymenaee frequentant,
Ov. H. 12, 143:memoriam alicujus,
to call to mind often, Sen. Cons. ad Marc. 3, 2:exigis ut hoc epistolarum commercium frequentemus,
exchange letters oftener, id. Ep. 38, 1:nec ideo conjugia et educationes liberum frequentabantur praevalida orbitate,
became more frequent, Tac. A. 3, 25:prima trullis frequentetur inductio (calcis),
be repeated, Pall. 1, 15:verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis,
Cic. de Or. 3, 38, 155; cf.:quae (exempla levitatis Atheniensium) nata et frequentata apud illos, etc.,
id. Rep. 1, 3. —(Acc. to frequens, II.) To fill with a great number or multitude, to fill, crowd, people, stock a place; to assemble or bring together in numbers (class.).A.In gen.:B.urbes sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari,
be peopled, Cic. Off. 2, 4, 15:Italiae solitudinem frequentari,
id. Att. 1, 19, 4; cf. Suet. Aug. 46:templa frequentari nunc decet,
to be crowded, Ov. F. 4, 871: mundum nova prole, to stock, Col. poët. 10, 213:piscinas,
id. 8, 16, 2:castaneta,
id. 4, 33, 3:vineam,
id. 4, 15, 1:quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.,
had assembled in great numbers, Cic. Cat. 4, 7, 15:populum,
id. Dom. 33, 89:acervatim multa frequentans,
crowding together, id. Or. 25, 85; cf.:tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio sententiarum atque verborum,
id. de Or. 3, 52, 201:digressis qui Pacarium frequentabant,
Tac. H. 2, 16; v. frequentatio, II.—In partic. (like celebro, but much less freq.), to celebrate or keep in great numbers, esp. a festival: publicum est, quod civitas universa aliqua de causa frequentat, ut ludi, dies festus, bellum, Cic. Inv. 1, 27, 40:2.nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites,
Liv. 36, 39:sacra,
Ov. M. 4, 37:ut mors Sulpicii publicis exsequiis frequentaretur,
Tac. A. 3, 48.—Poet. and post-Aug. also of a single person, to celebrate, observe, keep:A.Baccheaque sacra frequento,
Ov. M. 3, 691:festos dies apud Baias Nero frequentabat,
Tac. A. 14, 4 Draeg. ad loc.:dies sollennes,
Suet. Aug. 53:quorundam exsequias usque ad rogum,
id. Tib. 32:Cererem (Ennaeae nurus),
Auct. Priap. 77.—Hence, frĕquen-tātus, a, um, P. a.Frequent, common, much used:* B.pavimenta,
Plin. 36, 25, 61, § 185:gemma reginis,
id. 37, 10, 54, § 145.—Full of, rich or abounding in:aliud genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum,
Cic. Brut. 95, 325.—Hence, adv.: frĕquentāto, frequently, App. M. 9, p. 228, 29. -
5 circus
circus ī, m [CVR-], a circular line, circle: lacteus, the Milky Way.—An enclosure for athletic games, race-course, ring: longo decedere circo, V.: munera circo locantur In medio, V.: maritimus (at Anagnia), L. — Esp.: Circus Maximus, an oval circus between the Palatine and Aventine hills, with room for 100,000, C., L., O.; often called Circus, C.: Fallax (as the resort of soothsayers and jugglers), H. — The Circus Flaminius, C.; called Circus, O.* * *race course; circus in Rome, celebration of games; circle; orbit -
6 deverto
I.Act.A.To turn away, turn aside any thing:B.comites suo hortatu,
Luc. 6, 317:acies,
id. 2, 470:ventura fata suo cursu,
id. 6, 591; cf. Aur. Vict. Caes. 38.— Far more freq.,Pass. with mid. force, to turn one's self aside; and with esp. reference to the term. ad quem, to turn or betake one's self to any place; to turn in, put up at (in the latter sense esp. freq. in Plaut., whereas Cicero commonly uses the act. form; v. under no. II.).1.Prop.:2.si qui Cobiamacho (vico) deverterentur,
Cic. Font. 5, 9:juvat ire jugis, qua nulla priorum Castaliam molli devertitur orbita clivo,
Verg. G. 3, 293: deverti ad amicos suos, Cato ap. Fest. p. 234, 26 Müll.:devortitur apud suum paternum hospitem,
Plaut. Mil. 2, 1, 56:apud aliquem,
id. ib. 2, 2, 85; so Liv. 42, 1, 10; cf.ib. § 7: ad me in hospitium maximum,
id. Poen. 3, 3, 60; cf.in amici hospitium,
id. Mil. 3, 1, 146; id. Ps. 4, 2, 6:huc in tabernam,
id. ib. 2, 2, 63:intro domum,
id. Stich. 4, 1, 29; cf. Ter. Phorm. 2, 1, 82:in hortos in quibus devertebatur, pergunt,
Tac. H. 3, 11.—Trop., to resort to, have recourse to (very rare):II.ad magicas artes,
Ov. A. A. 2, 425:meas ad artes,
id. M. 9, 62.—Neutr. (i. q. no. I. B.), to turn or go aside from any place or any direction; to turn or go towards; to turn in, put up, lodge anywhere.1.Prop.:2.viā devertit,
Liv. 44, 43: viā, Plin. [p. 566] Pan. 52 fin.:devertere ad cauponem, ad hospitem,
Varr. R. R. 3, 4, 9; Cic. Div. 1, 27, 57:ad aliquem,
id. Fin. 5, 2; id. Att. 10, 16 fin.:ad villam Philemonis,
id. Fam. 7, 18, 3; cf.:ad se in Albanum,
id. Mil. 19, 51:ad villam suam,
id. ib.:in villam suam,
id. Off. 2, 18 fin.:domum regis hospitis,
id. Deiot. 6, 17:Massiliam,
id. Phil. 13, 6; cf.Interamnam,
Tac. H. 2, 64:Rhodum,
Suet. Tib. 12 et saep.—With apud (late Lat.; cf. deversor): in pago apud familiares devertimus, Ap. M. 4 init.; cf. id. ib. 10, p. 238, 14.— Absol.:itineris causa ut deverterem,
Cic. Att. 3, 7.—Trop. (very rare):sed redeamus illuc, unde devertimus,
have digressed, Cic. Fam. 12, 25, 4; so Liv. 35, 40:in haec devertisse non fuerit alienum,
Plin. 2, 7, 5 fin. (Sillig, divertisse). -
7 devorto
I.Act.A.To turn away, turn aside any thing:B.comites suo hortatu,
Luc. 6, 317:acies,
id. 2, 470:ventura fata suo cursu,
id. 6, 591; cf. Aur. Vict. Caes. 38.— Far more freq.,Pass. with mid. force, to turn one's self aside; and with esp. reference to the term. ad quem, to turn or betake one's self to any place; to turn in, put up at (in the latter sense esp. freq. in Plaut., whereas Cicero commonly uses the act. form; v. under no. II.).1.Prop.:2.si qui Cobiamacho (vico) deverterentur,
Cic. Font. 5, 9:juvat ire jugis, qua nulla priorum Castaliam molli devertitur orbita clivo,
Verg. G. 3, 293: deverti ad amicos suos, Cato ap. Fest. p. 234, 26 Müll.:devortitur apud suum paternum hospitem,
Plaut. Mil. 2, 1, 56:apud aliquem,
id. ib. 2, 2, 85; so Liv. 42, 1, 10; cf.ib. § 7: ad me in hospitium maximum,
id. Poen. 3, 3, 60; cf.in amici hospitium,
id. Mil. 3, 1, 146; id. Ps. 4, 2, 6:huc in tabernam,
id. ib. 2, 2, 63:intro domum,
id. Stich. 4, 1, 29; cf. Ter. Phorm. 2, 1, 82:in hortos in quibus devertebatur, pergunt,
Tac. H. 3, 11.—Trop., to resort to, have recourse to (very rare):II.ad magicas artes,
Ov. A. A. 2, 425:meas ad artes,
id. M. 9, 62.—Neutr. (i. q. no. I. B.), to turn or go aside from any place or any direction; to turn or go towards; to turn in, put up, lodge anywhere.1.Prop.:2.viā devertit,
Liv. 44, 43: viā, Plin. [p. 566] Pan. 52 fin.:devertere ad cauponem, ad hospitem,
Varr. R. R. 3, 4, 9; Cic. Div. 1, 27, 57:ad aliquem,
id. Fin. 5, 2; id. Att. 10, 16 fin.:ad villam Philemonis,
id. Fam. 7, 18, 3; cf.:ad se in Albanum,
id. Mil. 19, 51:ad villam suam,
id. ib.:in villam suam,
id. Off. 2, 18 fin.:domum regis hospitis,
id. Deiot. 6, 17:Massiliam,
id. Phil. 13, 6; cf.Interamnam,
Tac. H. 2, 64:Rhodum,
Suet. Tib. 12 et saep.—With apud (late Lat.; cf. deversor): in pago apud familiares devertimus, Ap. M. 4 init.; cf. id. ib. 10, p. 238, 14.— Absol.:itineris causa ut deverterem,
Cic. Att. 3, 7.—Trop. (very rare):sed redeamus illuc, unde devertimus,
have digressed, Cic. Fam. 12, 25, 4; so Liv. 35, 40:in haec devertisse non fuerit alienum,
Plin. 2, 7, 5 fin. (Sillig, divertisse). -
8 ventito
ventĭto, āre, v. freq. n. [id.], to come often, be wont to come, keep coming, resort (class.):multum ad eos (Ubios) mercatores ventitant,
Caes. B. G. 4, 3:cum ipse ad Scaevolam ventitarem,
Cic. Leg. 1, 4, 13:ad aliquem,
id. Rep. 1, 9, 14; Caes. B. G. 5, 27:in castra,
id. ib. 4, 32:domum,
Cic. Fam. 11, 27, 6:cum ventitabas, quo puella ducebat,
Cat. 8, 4:ad potum (elephanti),
Sol. 52 med.
См. также в других словарях:
resort — n *resource, expedient, shift, makeshift, stopgap, substitute, surrogate Analogous words: see those at RESOURCE 2 resort vb Resort, refer, apply, go, turn are comparable when they mean to betake oneself or to have recourse when in need of help or … New Dictionary of Synonyms
resort — [ri zôrt′] vi. [ME resorten < OFr resortir < re , again + sortir, to go out: see SORTIE] 1. to go; esp., to go often, customarily, or generally 2. to have recourse; go or turn (to) for use, help, support, etc. [to resort to harsh measures]… … English World dictionary
Resort — Re*sort (r?*z?rt ), n. [Cf. F. ressort jurisdiction. See {Resort}, v.] 1. The act of going to, or making application; a betaking one s self; the act of visiting or seeking; recourse; as, a place of popular resort; often figuratively; as, to have… … The Collaborative International Dictionary of English
Resort town — A resort town, sometimes called a resort destination, is a town or area where tourism or vacationing is a primary component of the local culture and economy. Most resort towns have one or more actual resorts in or nearby, although some places are … Wikipedia
Resort — A resort is a place used for relaxation or recreation, attracting visitors for holidays or vacations. Resorts are places, towns or sometimes commercial establishment operated by a single company. Such a self contained resort attempts to provide… … Wikipedia
resort — 1 noun 1 (C) a place where people often go for holidays: seaside/beach/mountain etc resort: a seaside resort south of Tokyo | resort hotel/beach/town: Jan and Matt run a small resort hotel in Vermont. 2 as a last resort/in the last resort used to … Longman dictionary of contemporary English
resort — n. & v. n. 1 a place frequented esp. for holidays or for a specified purpose or quality (seaside resort; health resort). 2 a a thing to which one has recourse; an expedient or measure (a taxi was our best resort). b (foll. by to) recourse to; use … Useful english dictionary
resort — /ri zawrt /, v.i. 1. to have recourse for use, help, or accomplishing something, often as a final available option or resource: to resort to war. 2. to go, esp. frequently or customarily: a beach to which many people resort. n. 3. a place to… … Universalium
resort — re•sort [[t]rɪˈzɔrt[/t]] v. i. 1) to have recourse for use, help, or accomplishing something, often as a final option: to resort to war[/ex] 2) to go, esp. frequently or customarily: a beach to which many people resort[/ex] 3) a place with… … From formal English to slang
resort to something — reˈsort to sth derived to make use of sth, especially sth bad, as a means of achieving sth, often because there is no other possible solution Syn: have recourse to • They felt obliged to resort to violence. • resort to something doing sth We may… … Useful english dictionary
resort — verb (resort to) 1》 turn to and adopt (a course of action) so as to resolve a difficult situation. 2》 formal go often or in large numbers to. noun 1》 a place frequented for holidays or leisure activities. 2》 the action of resorting to something.… … English new terms dictionary